8 Mayıs 2014 Perşembe

Sen de bensen, sen nerdesin?

Genelde her düşündüğü başına gelen bir insanımdır. Bu yüzden kötü şeyler düşünmeyi çok eskiden bıraktım. Yine de insanları durdurmaya yetmiyor benim düşünmediklerim. Ayakkabılarıma kaçan kumlar kadar rahatsızım hayatıma sızan karaktersiz insanlardan. Her yaptığım iyiliğin karşılığını mutlaka alırım. Gerekirse bir ihanet, gerekirse bir yalan ama mutlaka alırım zamanı gelince..
 
 Bir sürü çeşit vermiş tanrı insanoğluna ona lafım yok. Elbet herkes birilerinin kafasına uyar. Birileri tarafından sevilir. Benim sorunum her gördüğü olmak isteyen insanlarla.. Yüzüme bir insan arkamdan farklı bir insan olanlarla. Kendisinden utanıp tüm o kendi güzelliğini cehennebin dibine gömüp, biraz senden biraz benden olarak yaşamak isteyenlerle. İnsanı özünden utandıran insanlar bunlar.. Tiksindirici, cahil insanlar. Kim ne derse inanıp giden, kör insanlar.

 Böyleleri yüzünden çoğu gece derim kendime en azından bir hayvan olarak doğsaymışım keşke diye -mesela bir kedi- sevilmekten, yemeğini bulmaktan başka kaygısı olmayan bir hayvan.. Düşünmek zorunda olmasam hiçbir şeyi, hiç kimseyi. Yaşasam gitsem kendi halimde. Farkında olmadan çoğu şeyin.. 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Pages - Menu

Popular Posts

Blogroll

Navigation Menu

Blogger templates

Blogger news