9 Mayıs 2014 Cuma

Bulutları az geçince..



 Bulutlarda, her şeyin en güzel göründüğü yerdeyim. Çekildim köşeme insanları izliyorum büyük bir dikkatle. Kendimi unuttuğum yerde yeller esiyor görebiliyorum. Kendimden bir şeyler bıraktığım köşelere bakıyorum usulca, doğru şeyler yapmaya çalışan, aynasında kocaman, üstünden bakınca sadece küçük bir kız olan, kızı izliyorum.

 Kaybettiklerine, yarım kalanlarına ağlayışını izliyorum. O da farkında aslında ama söz geçiremiyor ruhuna hissedebiliyorum. Düştüğü bataklıkta ayağına bulaşan çamurları temizlemeye çalışıyor sinir ola ola.. Sinir en büyük zaafı olmuş hayatı boyunca. Kötü kararlara sürüklemiş onu. Yüzündeki büyük gülümseyişine bakınca anlamazsınız ama gözlerinde görebilirsiniz geçmişle olan kavgasını.
 Çok düşünüyor böyle yaşanmaz koca bir hayat, farkında değil.. Olmuş bitmiş şeyleri bile düzeltme çabasında hala. Kabullenemiyor zamanın geri gelmeyeceğini ya da her yanlışı doğruya çeviremeyeceğini..

 Daha küçük bir kız o sadece.. Kendi içinde kocaman olan küçük bir kız.. Bazen güneş yoldaşı oluyor, bazen yıldızlar. O kadar dik ki duvarları karşısını göremiyor kendisi de. Sadece gökyüzü var ona yoldaş olabilen bu yüzden. Devrik cümleleriyle anlatmaya çalışıyor bir şeyleri. Diğerleri de görsün istiyor gördüğü yanlışları.. Anlaşılmak istiyor sadece belki de. Hep bir arayış içinde bir o kadar da inançlı her aradığını bulacağına bir şekilde. Olduğu kişi olmasını da buna borçlu belki de.. 

 Oysa yarım olsun ne olur? Her cümlesinin sonuna nokta koymasın hayat. Her aradığını vermesin ya da ne farkeder? Korkmasın, sonunu düşünmek yerine yaşayarak görsün. Bir kez de kendisi yıksın duvarlarını ne kaybeder? Tecrübelerden daha büyük ders var mı şu hayatta?

 Ama dedim ya o sadece küçük bir kız büyümeye çalışan. Doğrularıyla, yanlışlarıyla, kendisiyle savaşan küçük bir kız. Hayat ona ne verir ne alır bilinmez zamanla göreceğiz o da, bende. Ama bir yerlerde hissedebiliyorum o dışından beton içinden korkak olan küçük kız bulacak aradıklarını, hayata anlamlar yükleyecek yaşaya yaşaya.. ve elbet geçmişiyle yaşamayı da öğrenecek büyüdükçe. Bırakalım o büyüsün öğrensin zamanın getireceklerini. Bizde izleyelim bulutlardaki köşelerimizden ta ki o da bir buluta kurulup bir küçük kızı izlemeye başlayana kadar..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Pages - Menu

Popular Posts

Blogroll

Navigation Menu

Blogger templates

Blogger news